GR ARMY

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΚΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ

Είναι ευρέως γνωστό ότι, εδώ και πολλές δεκαετίες, πολλές χιλιάδες Ελλήνων
πολιτών που έφυγαν από την Ελλάδα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης
σε άλλες χώρες, δημιούργησαν συνθήκες μόνιμης - πλέον - εγκατάστασης εκεί
με την εύρεση εργασίας και την οικονομική τους αποκατάσταση και βελτίωση,
με την δημιουργία οικογένειας κ.λπ.

Στα πλαίσια της δημιουργίας οικογένειας εκτός Ελλάδας γεννήθηκαν τέκνα,
τα οποία σε πλείστες περιπτώσεις δεν ενεγράφησαν, από παράλειψη
των γονέων τους ή εσκεμμένα, σε Δήμο της Ελλάδας ώστε να εμφανίζονται
και αυτά ως Έλληνες πολίτες, με την απόκτηση αυτοδίκαια της ελληνικής
ιθαγένειας. Τα τέκνα αυτά, ανεξαρτήτως φύλου, είναι Έλληνες - ασφαλώς -
αλλά “αδήλωτοι”, δηλαδή δεν είναι γραμμένα επίσημα σε κανένα Δήμο
ως πολίτες της χώρας και δεν έχουν, οπωσδήποτε, την ελληνική ιθαγένεια.

Οι Έλληνες που δεν είναι επίσημα γραμμένοι σε Δήμο της Ελλάδας
και δεν έχουν την ελληνική ιθαγένεια, αλλά προέρχονται από γονείς,
Έλληνες πολίτες, αποκαλούνται επίσημα Ομογενείς αλλοδαποί.
Ομογενής αλλοδαπός είναι το πρόσωπο που δεν έχει την ελληνική ιθαγένεια,
αλλά αντίθετα έχει την ελληνική εθνικότητα. Πρόκειται, δηλαδή, για αλλοδαπό
που όμως συνδέεται με το ελληνικό έθνος με κοινή συνήθως ιστορία, γλώσσα
και θρησκεία, με κοινές παραδόσεις, με κοινά ήθη και έθιμα. Όλα αυτά
είναι στοιχεία που προσδιορίζουν την κοινή εθνική συνείδηση, η οποία
και αποτελεί το κριτήριο για να χαρακτηριστεί κάποιος ως ομογενής.

Τα άρρενα τέκνα (αγόρια) που έχουν την ελληνική ιθαγένεια, εγγράφονται
υποχρεωτικά στα Μητρώα Αρρένων Δήμου της Ελλάδας και με την συμπλήρωση
του δεκάτου ογδόου (18ου) έτους της ηλικίας τους υποχρεούνται
να εκπληρώσουν την στρατεύσιμη στρατιωτική υποχρέωσή τους
προς την Πατρίδα, σε εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 6 του Συντάγματος
της Ελλάδας και του άρθρου 1 του Ν.3421/2005 “Στρατολογία των Ελλήνων
και άλλες διατάξεις”.

Από τα άρρενα τέκνα, Ελλήνων πολιτών, που γεννιούνται εκτός Ελλάδας,
ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός παραμένουν, σύμφωνα με τα παραπάνω, “αδήλωτα”
και χωρίς την ελληνική ιθαγένεια, επειδή οι γονείς τους δεν επιθυμούν
την εκπλήρωση της στρατεύσιμης στρατιωτικής υποχρεώσής τους, στην Ελλάδα,
κυρίως εξαιτίας παραπληροφόρησης ή ανασφάλειάς τους. Αξίζει να σημειωθεί,
επίσης, ότι πολλοί είναι οι Έλληνες γονείς που ενεργούν για την απόδοση
της ελληνικής ιθαγένειας στα τέκνα τους.

Τα τέκνα, Ελλήνων πολιτών, που δεν έχουν την ελληνική ιθαγένεια, στερούνται
(μοιραία) διάφορα δικαιώματα και απολαβές, όπως:

- Την σχέση άρρηκτου δεσμού με την Ελλάδα, μια χώρα με τεράστια ιστορία,
με πολλά χαρίσματα και προνόμια, ανεξάρτητα από την παρούσα δύσκολη
οικονομική της κατάσταση. Μια χώρα που βρίκεται, καθημερινά, στο επίκεντρο
της παγκόσμιας εκτίμησης, προτίμησης και του ενδιαφέροντος, ως προορισμός
διακοπών, εγκατάστασης (διαχρονικά) και επιχειρηματικότητας.

- Την προστασία των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων
των Ελλήνων πολιτών, κατά την παρουσία τους στην Ελλάδα.

- Την ιδιότητα, ταυτόχρονα, του Ευρωπαίου πολίτη, με όλα τα δικαιώματα
που αυτό συνεπάγεται σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

- Την δυνατότητα να αποκτήσουν κληροδοτήματα (δηλ. να κληρονομήσουν
τους γονείς τους και να περιέλθουν, νόμιμα, στα δικά τους χέρια ακίνητα,
λογαριασμοί καταθέσεων σε ελληνικές Τράπεζες κ.λπ.) ή να προβούν
σε διάφορες δικαιοπραξίες ως δικαιούχοι (λ.χ. αγοραπωλησίες, μεταβιβάσεις
ακινήτων, δωρεές κ.λπ.).


Σχετικά με την θεσμοθετημένη υποχρέωση για την εκπλήρωση της στρατεύσιμης
στρατιωτικής υποχρεώσής τους, τα εγγεγραμμένα τέκνα έχουν το δικαίωμα
να τακτοποιηθούν στρατολογικά - ως μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού:

- εφόσον γεννήθηκαν εκτός Ελλάδας και διαμένουν εκεί - συνεχώς -
μέχρι σήμερα

- εφόσον εργάζονται για περισσότερα από επτά (7) έτη - συνεχόμενα -
εκτός Ελλάδας και διαμένουν εκεί

- εφόσον είναι εγκατεστημένα και διαμένουν εκτός Ελλάδας για έντεκα (11)
συνεχόμενα έτη, τουλάχιστον.


Με τις προϋποθέσεις αυτές, λαμβάνουν αναβολή από την υποχρέωσή τους
για στράτευση, χωρίς όριο λήξης της, για όσο χρόνο ζούν εκτός Ελλάδας
και έως την συμπλήρωση του 45ου έτους της ηλικίας τους.

Η κτήση της ελληνικής ιθαγένειας, συνεπώς, αποτελεί προνόμιο
και όχι “κώλυμα” για τα τέκνα των Ελλήνων πολιτών που ζουν εκτός Ελλάδας
και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να την επιδιώκουν διακαώς (και όχι να την
αποφεύγουν). Ταυτόχρονα, συμβάλλουν στην δημογραφική ανάταση της χώρας
και στην αύξηση του ενεργού πληθυσμού της, ανά τον κόσμο. Στην αύξηση
και στην ενδυνάμωση του ελληνικού έθνους.